انواع سرمایه گذاری انگلیس توضیح داده شده است

دامنه سرمایه گذاری های موجود امروزه به این معنی است که اصطلاح "سرمایه گذاری" می تواند به معنای چیزهای مختلف برای افراد مختلف باشد. اساساً تمام سرمایه گذاری ها بر اساس استفاده از پول برای تلاش برای کسب درآمد بیشتر است.

بنابراین سرمایه گذاری ها به طور معمول تعهدات بلند مدت هستند که شامل ریسک ذاتی با درآمد منظم و/یا رشد سرمایه اهداف اصلی هستند. هیچکدام تضمین شده و کاملاً متفاوت از نظر مفهومی با پس انداز است.

پس انداز از طرف دیگر ذاتاً شامل محافظت از سرمایه اصلی شما در برابر ضرر است. سرمایه به یک بانک یا جامعه ساختمان واریز می شود و علاقه ای را که سالانه به حساب اضافه می شود ، جمع می کند. بنابراین پس اندازان می توانند انتظار داشته باشند که پول آنها به آرامی اما به طور پیوسته با گذشت زمان رشد کند. تورم هنوز هم می تواند بر ارزشهای "واقعی" پس انداز آنها تأثیر بگذارد.

سهام و سهام

سهام و سهام که در غیر این صورت به عنوان "سهام" شناخته می شوند ، واحدهای فردی هستند که نماینده مالکیت یک شرکت هستند. سهام توسط شرکت ها برای جمع آوری پول برای سرمایه گذاری در تجارت به عنوان جایگزینی برای وام گرفتن پول صادر می شود. سهامداران در واقع سهام یا "سهم" را در یک شرکت به جای وام دادن به آن پول دارند. این بدان معنی است که آنها در ثروت آن چه خوب و چه بد سهیم باشند. سهام به خودی خود قیمت ثابت ندارد اما در پاسخ به هر تعداد از عوامل اقتصادی یا کلان اقتصادی ، بالا و پایین است.

این عوامل ممکن است چشم انداز یک شرکت یا به طور کلی بازار را منعکس کند. اطلاعیه های مربوط به اشتغال ، تولید یا پیشنهاد احتمالی تصرف یا ادغام و غیره می تواند بر نحوه حرکت بازار تأثیر بگذارد. اگر یک شرکت عملکرد خوبی داشته باشد ، سهامداران ممکن است بتوانند سهام خود را با سود بفروشند یا سود سهام پرداخت شده برای هر سهم را که در اختیار دارند دریافت کنند. معکوس نیز صادق است ، آنها ممکن است به همان اندازه سرمایه گذاری خود را از دست بدهند.

Reits

REIT یا "اعتماد سرمایه گذاری در املاک و مستغلات" شرکتی است که مالکیت و معمولاً املاک تجاری یا مسکونی مانند آپارتمان ها ، دفاتر ، فضای کارخانه و غیره را به نمایندگی از سهامداران مدیریت می کند. این امر به سهامداران این امکان را می دهد تا بدون نیاز به مالکیت این ملک ، در املاک سرمایه گذاری کنند. از این نظر مهمترین مزیت REIT این است که خرید یا فروش سهام در REIT که در صرافی های اصلی معامله می شود ، بسیار ساده تر از خرید یا فروش ملک به روش سنتی است.

REIT برای حفظ وضعیت REIT خود باید حداقل 90 ٪ از درآمد مشمول مالیات خود را سالانه به سهامداران بپردازد و حداقل 75 ٪ از دارایی های آن را در املاک سرمایه گذاری کند.

اعتماد واحد و OEICS

Unit Trusts و OEICS ("شرکت های سرمایه گذاری پایان باز") صندوق های جمعی یا متقابل هستند که به پول های کمک شده توسط تعداد زیادی از سرمایه گذاران کمک می کنند تا برای سرمایه گذاری در بورس سهام جمع شوند. مزیت اصلی این رویکرد این است که به سرمایه گذاران فردی اجازه می دهد تا در معرض بخش های بازار قرار بگیرند که در غیر این صورت بسیار خطرناک یا غیر اقتصادی خواهد بود. سرمایه گذاری در هر دو نوع صندوق توسط یک مدیر صندوق حرفه ای کنترل می شود.

مدیر صندوق وظیفه سرمایه گذاری در انواع خاص سهم و/یا مناطق جغرافیایی خاص را برای تولید بهترین نتایج درآمد ، رشد سرمایه یا هر دو دارد. این مبتنی بر الزامات سهامداران انفرادی است. اگر تقاضا دیکته شود ، یک مدیر صندوق می تواند واحدها یا سهام اضافی ایجاد کند.

هر دو نوع سرمایه گذاری را می توان از این نظر "پایان باز" در نظر گرفت. تفاوت بین آنها در این است که اعتماد واحد دارای قیمت "پیشنهاد" است که در آن می توان آنها را توسط یک سرمایه گذار و قیمت "پیشنهاد" خریداری کرد که در آن می توان آنها را فروخت ، در حالی که OEICS یک قیمت واحد دارد."گسترش پیشنهاد" که به طور معمول 6-7 ٪ است ، باید هنگام افزایش هزینه کل سرمایه گذاری ، هزینه اضافی در نظر گرفته شود. هزینه های مربوط به OEIC صریحاً از کل مبلغ سرمایه گذاری شده کسر می شود.

شرط بندی و CFD را گسترش دهید

شرط بندی گسترش در اصل قمار است. سرمایه گذاران در مورد دو احتمال از دو احتمال یعنی حرکت صعودی یا نزولی یک سهم ، ارز یا کالا ، ارزش یا شاخص سهام - مانند شاخص FTSE 100 ، فهرست Nikkei 225 و غیره - در آینده حدس می زنند. شرکت های شرط بندی گسترش دو قیمت را ارائه می دهند ، قیمتی که در آن می توان امنیت را "خریداری" کرد ، اگر یک سرمایه گذار معتقد باشد که در آینده و قیمتی که در آن می توان "فروخته شد" افزایش می یابد ، در صورت صحیح بودن آن.

تفاوت بین دو قیمت به عنوان "گسترش" شناخته می شود. یک سرمایه گذار در واقع هیچ دارایی ندارد ، اما او صرفاً شرط بندی در حرکت بازار است. اگر بازار در جهت درست حرکت کند و سرمایه گذار بتواند سود عاری از مالیات را تحقق بخشد-به طور معمول ، مثلاً 1 پوند ، بالاتر از قیمت "خرید" یا پایین تر از قیمت "فروش"-اما اگر بازار در اشتباه حرکت کندجهت همان اصل در مورد خسارات وارده اعمال می شود. اگر بازار به طور قابل توجهی در جهت اشتباه حرکت کند ، شرط بندی گسترده ای مضر می تواند منجر به خسارات سنگین شود.

CFD مخفف "قرارداد برای تفاوت" است. این توافق بین یک کارگزار یا ارائه دهنده CFD و یک معامله گر برای تبادل تفاوت بین قیمت افتتاح و بسته شدن یک سهم در طول عمر یک تجارت است. یک سرمایه گذار به جای خرید صریح و فروش دارایی زیربنایی ، تجارت CFD را قرار می دهد که منعکس کننده حرکت دارایی زیرین است. این منجر به سود یا ضرر در پایان تجارت می شود. این "تجارت در حاشیه" همانطور که مشخص است ، که یک سرمایه گذار در واقع سهام خود را ندارد ، به این معنی است که می توان سود را در حال افزایش یا در حال افزایش است یا خیر.

CFD های ذکر شده

CFD های ذکر شده به روشی مشابه با CFD های ثبت نشده کار می کنند. این واقعیت که آنها در بورس اوراق بهادار لندن ذکر شده اند به این معنی است که شفافیت از نظر قیمت گذاری به انعطاف پذیری یک CFD بدون ثبت اضافه می شود. علاوه بر این ، CFD های ذکر شده به دلیل یک ویژگی تعبیه شده به عنوان "ضمانت ضرر ضمانت" ، نسبت به CFD های ثبت نشده خطرناک تر هستند. این به طور معمول هیچ هزینه اضافی برای سرمایه گذار ندارد ، اما به این معنی است که خسارات احتمالی وی هرگز نمی تواند بیشتر از پرداخت اولیه حاشیه آنها باشد. این صرف نظر از تا چه اندازه و تا چه مدت ، بازار در جهت اشتباه حرکت می کند.